Sfera Fantastyki

30 Mirtul 1312 Za jeziorami natrafiliśmy na ślady świadczące o obecności driderów. Wielkie skrawki sieci, czy ślady po wielkich pajęczych odnóżach. Nim zdążyliśmy się lepiej zorientować w sytuacji przed nami stała dwójka driderów. Oboje byli mężczyznami, ale nie atakowali. Udało nam się nawet z nimi porozumieć i przekonać, że nie muszą się nas obawiać. Wszystko zależało od tego jak cała sprawa potoczy się dalej, lecz w chwili obecnej była to prawda. Nie chodziło nam o ich zabijanie, a o zniszczenie tego, co ich przemienia. Deldonowi udało się nawet wydobyć z nich informację, gdzie znajdziemy Ginafae. Uważając na plecy weszliśmy do jaskiń driderów. W środku nie czekało na nas miłe przyjęcie. Dridery, które napotkaliśmy nie były tak rozumne jak dwójka, którą co dopiero spotkaliśmy. Zamiast tego rzucały się na nas. Szczególnie niebezpieczni byli czarodzieje, których magia kilka razy nas pokąsała. Na całe nasze szczęście po przemianie ich inteligencja i poczytalność był o wiele niżs

Dzisiaj na oficjalnej stronie Krosmagi twórcy opublikowali wiadomość o wejściu Patcha 1.6 na serwery testowe. Tym razem na warsztat poszły głównie Chafery, Boowolfy, Iop oraz Xelor. W skrócie najważniejsze zmiany to: Chafery Chafery otrzymają nową mechanikę o nazwie Bag of Bones , działającą tak, że kiedy Chafer stanie na tokenie Bag of Bones (pozostawiony po śmierci innego Chafera, bądź pozyskany innym sposobem) otrzymuje +1 AT i +1 AR. Ghoule Ghoule otrzymują nową mechanikę o nazwie Horde . Sprawia ona, że w chwili śmierci Ghoula koszty AP pozostałych Ghouli w ręce zostają zredukowane o 1. Boowolfy Boowolfy zostają generalnie wzmocnione pod względem statystyk. Będą mogły łatwiej zabijać, a także przeżywać. Infinity Atcham - podniesienie statystyk. Bakara - zamiana zdolności ** z ***. Count Harebourg - zdolność z ** zostaje zdolnością *, a ** teraz podwaja AP zbierane przez twoich stronników. *** dostaje wzmocnienie statystyk. Kabrok - podniesienie statystyk.

28 Mirtul 1312 Grobowiec Czarnego Kruka zrobił niesamowite wrażenia. Po przekroczeniu prostych, lecz niesamowicie starannie, wykonanych wrót naszym oczom ukazało się podwyższenie na którego szczycie wznosił się sarkofag. Strzegły go cztery ogromne posągi, każdy skierowany w inną stronę świata. Nawet niewprawne oko mogło dostrzec magiczne symbole wyryte tak na wieku sarkofagu, jak i posągach. Nim odeszliśmy postanowiłem wejść raz jeszcze na piedestał i oddać hołd wielkiemu wojownikowi. Zarówno ku pamięci jego dokonań, jak i ku chwale jego uczniów, którzy udzielili mi pomocy. W tym samym czasie reszta odnalazła drugie wrota. Te z kolei oddzielały grobowiec bezpośrednio od nieodgadnionych jaskiń i tuneli Podmroku. Spotkało nas niemałe zaskoczenie, kiedy wpadła na nas grupka duergarów. Po narzędziach w dłoniach najbliższej dwójki stwierdziliśmy, że zapewne próbowali się włamać. Z resztą, tak czy owak nie zamierzaliśmy pozwolić im przejść do klasztoru. Tym rzecz jasna taka od

Słowem wstępu Wakfu jest serialem animowanym wyprodukowanym przez francuskie studio Ankama znane przede wszystkim z gier mmorpg Dofus oraz Wakfu (jakiś czas temu pula ich gier powiększyła się między innymi o karciankę pod nazwą Krosmaga). Serial jest w całości animowany w programie Adobe Flash (tym samym wykorzystywanym przy tworzeniu ich gier). Emisja pierwszego sezonu miała miejsce w 2008 roku we Francji, natomiast w Polsce jest to rok 2010. Animacja miała być początkowo jedynie reklamą dla Dofusa oraz tworzonego Wakfu, lecz przyjęła się z tak ciepłym przyjęciem, że doczekała się obecnie już 3 sezonów (premiera drugiego miała miejsce w roku 2010, natomiast trzeci został po raz pierwszy wyemitowany na początku września tego roku). Fabuła Historia przedstawiona w sezonie pierwszym jest spójna, lecz prowadzona głównie w tle podczas, gdy większość odcinków skupia się na jednej konkretnej przygodzie na szlaku. Niemniej nie jest ona przez to nieinteresująca, wręcz przeciw

21 Mirtul 1312 Słońce. Jakże wyczekiwany i bolesny widok. Po tak długim czasie oczom ciężko było znieść jego blask, zwłaszcza, że odbijał się od zalegającego śniegu. Dostrzec coś więcej zdołaliśmy kiedy skryło się ono za górą. W pierwszej chwili myśleliśmy, że górą, lecz była to budowla. Wzniesiony na litej skale wspaniały klasztor z symbolem kruka nad wejściem, który nawet z naszej pozycji można było łatwo dostrzec. Ruszyliśmy więc czym prędzej w jego kierunku. Większość drogi prowadziła ścieżką, lecz tą przecinała przepaść na którą zawieszono niezachęcająco wyglądający most. Wprawdzie nie wyglądał najlepiej, lecz szybkie oględziny utwierdziły nas w przekonaniu, że jest na tyle solidny, że damy radę przejść. Ruszyłem przodem. Wtem usłyszałem skrzek wiwerny gniazdującej na jednej ze skarp, a potem trzask łamanego drewna. Potem był już tylko ból i ciemność... 24 Mirtul 1312 Nidrim bez hełmu. Ocknąłem się. Z trudem udało mi się podnieść. W plecach i szyi odezwał się bó

18 Mirtul 1312 Podmrok dla większości tych, którzy o nim słyszeli, jest pewnego rodzaju wyobrażeniem legowiska zła. Nie bez powodu, gdyż zamieszkują nie straszliwe plugastwa jak beholdery, drowy, czy Łupieżcy Umysłów, a i to zapewne jedni z tych mniej przerażających. Ten pozbawiony światła "podświat" wydaje się czasami nierealny. Oczywiście zdawałem sobie sprawę z jego istnienia, ale czym zupełnie innym jest wiedza, a przebywanie w tym miejscu. Schodząc po linie ze smoczego legowiska miałem czasami wrażenie, że otaczające mnie ciemności stają się niezwykle namacalne. Wręcz ostre albo lepkie. Masz "pewność", że tak nie może być, lecz w odmętach pamięci budzą się te wszystkie historie o najczarniejszej magii drowów i tracisz tę wiarę. Tracisz ją do chwili, kiedy możesz wreszcie pewnie stanąć na litej skale korytarza, masz wokół siebie przyjaciół i towarzyszy skąpanych w blasku pochodni oraz magicznych świateł. Nasze zejście do Podmroku odbyło się bez wypadk

16 Mirtul 1312 Niestety w chwili naszego powrotu Carity oraz Leeviego już nie było. Uciekli, a tym samym nie było możliwości ich osądzenia. Suoma przyjęła prawdę ze smutkiem, lecz co się stało już się nie odstanie. W nagrodę za nasze wysiłki przekazała nam wiedzę w jaki sposób można rozpoznać oraz zwabić do siebie mroczne drzewce zamieszkujące Upadły Las. Wedle jej słów miały one mylić wędrowców prowadząc ich ku niebezpieczeństwu, bądź też nie pozwalając przejść na jego drugą stronę. Teraz pozostało nam tylko zaopatrzyć się w stosowny ekwipunek i po odpoczynku ruszyć w dalszą drogę. Przygotowania przerwali niezapowiedziani goście i to nie byle kto. Nagle nad Wioską pojawiły się dwa cienie, które szybko zleciały w dół lądując przy wejściu do osady. Mieszkańcy pochowali się w swych chatach oraz namiotach, natomiast my oraz myśliwi chwyciliśmy za broń. Niepokoiło nas nic innego jak potworne rodzeństwo przewodzące Legionowi Chimery. Isair oraz Madae, których wygląd zdradzał przynajm